Recht door Zee

Jan Keizer uit Volendam, de trommelvliesterrorist die met zijn Band Zonder Naam decennialang hersendodende geluidsgolven heeft geproduceerd à la de jodelmuziek uit Mars Attacks, heeft met enige ‘jongens’ de lokale partij Recht door Zee opgericht, zo vertelde hij onlangs in Dit was het Nieuws.

Zijn belangrijkste programmapunt bleek het verbieden van bussen op de ‘Dijk’ te zijn, opdat ‘de mensen’ kunnen genieten van een dieselvrij appeltaartje en een fijnstofloos kopje thee. Ook kwam Jan met een geniale oplossing voor het verkeersinfarct, namelijk het tripledeks maken (of de achtvoudige verbreding, daar wil ik af zijn) van het snelwegennet, want, zo had hij eigenogig waargenomen, vanuit de lucht zie je de wegen geeneens, zo weinig zijn het er.

Recht door Zee. Ik hoop dat onze knuffelcipier Rita Verdonk heeft gekeken, want Jan solliciteerde hier wel heel opzichtig naar de transportministersfunctie in het komende asfaltmaffiakabinet.

We gunnen Jan van harte een zacht plekje op het regeringspluche. Zolang hij maar niet weer gaat zingen.
____________________

Trots op Nederland

Volgens Joost Zwagerman mogen we de nazi’s niet overal aan de haren erbij slepen om het hedendaagse kwaad te duiden. Helemaal mee eens. Waarom altijd die reflex van het uitwijken naar de buren? Een beetje meer trots op Nederland graag. We hebben de holocaust helemaal niet nodig als moreel ijkpunt. Waar moerasmoffen toe in staat zijn blijke net zo goed uit:

“Het is nog niet lang geleden, dat ik een Neger levendig heb zien hangen aan een galg, en wel door de ribben, waar door men eerst door middel van een mes een opening gemaakt had, om er een yzeren haak, aan een ketting vast gemaakt, door te steken. De ongelukkige leefde op die manier drie daghen, met het hoofd en de voeten naar den grond hangende. Om het vuur, het welk hem inwendig verteerde, te verzagten, poogde hij de droppelen water, (het was in het regen-saisoen) die langs de kreuken van zyn ontvlamden borst droopen, met zyne tong op te vangen.

Ik heb een anderen Neger levendig zien vierendeelen. Vier sterke paarden trokken hem aan armen en beenen. Men duwde hem yzere nagels tusschen alle zyne voeten, en toonen, zonder de pyn hem de allerminste beweging deed maken. Om een glas brandewyn gevraagd hebbende , zeide hy, al gekscheerende , aan den beul, dat deeze er eerste van zoude proeven, uit vreeze van vergezen te worden. Vervolgens beval hy hem aan wel toe te zien, dat zyn paarden behoorlyk trekken zouden: en hy stond zyne verschrikkelijke straf door zonder een zucht te lozen.”

(John Gabriël Stedman, Reize naar Surinamen en Guiana, Amsterdam, 1799.)
____________________

West-Indisch Alfabet

Africa, Beschermer, Compagnies Welvaren, Dolphijn, Eendragt, Fortuyn, Gezegend Zuikerriet, Haast u Langzaam, Indiaan, Jonge Willem, Kroonprins Pruisen, Lust & Vlijt, Middelburgs Welvaren, Nieuwe Hoop, Orangieboom, Publicola, Quinera, Roomse Keyser, Samaritaan,
Twee Jonge Joachims, Uylenbosch, Vrye Zee, West Indische Hoop, Xerxes, IJssel, Zeeberg.

(Namen van Hollandse slavenschepen. Bron: Johannes Menne Postma, The Dutch in the Atlantic Slave Trade 1600 - 1815, Cambridge, 1990.)
____________________

IJslollystokjes

Kapitein Rob vaart met vikingschip Mjöllnir - gemaakt van vijftien miljoen ijslollystokjes – van Urk naar Florida (Volkskrant, 3 april 2008). IJsreus Ola heeft zich teruggetrokken als sponsor uit twijfel over de veiligheid van het project. Risicomijdende lafbekken. Dat de hamer van Thor (Mjöllnir) hen treffe!
____________________

Costacrimineel

Vorige week overleed Pedro Zaragoza Orts, de vader van het Spaanse massatoerisme, onder wiens bezielende leiding Benidorm veranderde van een onbedorven kustplaatsje in een architectonische projectontwikkelaarsramp van bijbelse proporties. Een ware held van de getatoeëerde onderklasse. Moge hij, omringd door de gepiercete fine fleur van het Noord-Europese geestelijke lompenproletariaat, voor eeuwig branden op een vervuild kiezelstrandje in de hel.
____________________

Schipbreukelingen

Op het strand, met alleen het geluid van de golven en de wind, die hoog overwaaide als een niet-bestaand vliegtuig, gaf ik mij dan over aan een nieuw soort dromen—vormeloze, prettige dingen, indrukwekkende wonderen zonder beelden, zonder emoties, schoon als de hemel en het water en ruisend als kolken in de zee, die opbruisten van de bodem van een grote waarheid; in de verte een glinsterende blauwe vlakte die dichterbij groen werd met andere, vuile groentinten tussendoor, en na het stukslaan siste en in duizend mismaakte armen uitliep op bruinig zand met schoongeveegd schuim, alle brandingen in zich verenigend, elke terugkeer naar de oorspronkelijke vrijheid, alle goddelijke verlangens, alle herinneringen, zoals deze aan een eerdere staat, onbestemd en pijnloos of gelukkig, omdat hij goed of anders was, een belichaamd heimwee met een ziel van schuim, rust en dood, het alles of niets dat als een grote zee het eiland vol schipbreukelingen omringt dat het leven is.

(Fernando Pessoa, Boek der rusteloosheid)
____________________

Zoete stem der Noorsche zee

Ik haatte het ganse menselijke geslacht en den ragebol, waarop het rondkruipt en voortwoekert. De geest van het pessimisme steeg op uit de wateren der Noorsche zee, en zijn stem te vernemen was zoet. "Aanschouw om u heen en zie!" sprak hij. "Spits uwe ooren en hoor! Overal rondom u, zoo ver menschenoogen reiken, zoo scherp menschenooren luisteren niets dan: breken, branden, koken, loeien, huilen en te mortel slaan: niets dan afgrond en schuim. En temidden daarvan op onbehaaglijke wijze gehutseld te worden, dat noemt de mensch levensgenot!"

(H.W. van der Meij, Wandelingen in Noorwegen (1878))
____________________

Ik zal opgaan in de mist als iemand die vreemd is aan alles, een menselijk eiland, losgeraakt van de droom van de zee, een overtollig schip aan de oppervlakte van alles.

(Fernando Pessoa, Boek der rusteloosheid)
_____________________